“ออลไมท์! ดูสิครับผมทำให้ทรายลอยขึ้นได้ด้วยละ!!”
มิโดริยะยิ้มขึ้นให้ฮีโร่อันดับ1ด้วยความดีใจ ทว่าชายหนุ่มผมทองกลับทำได้แค่อ้าปากค้าง
“เออ...หนุ่มน้อย คือว่า..”
“เป็นไงละครับ! ผมใช้one for allได้เก่งขึ้นอีกขั้นแล้ว!”
“มันไม่ใช่พลังone for allหนุ่มน้อย...เธอมีอันลักษณ์!”
มิโดริยะเอียงคอสงสัยอย่างงงงวย ก็อัตลักษณ์นั้นก็ต้องคือone for allนะสิ?
“ไม่น่าเชื่อ! เหมือนร่างกายจะเกิดการเปลี่ยนแปลงฉับพลัน! เธอมีอัตลักษณ์แล้ว!”
เมื่อจบเสียงของคุณหมอ น้ำตาของแม่ก็ไหลออกมาราวกับน้ำตกด้วยความดีใจ
‘ผมมีอัตลักษณ์เป็นของตัวเอง!?’
______________________________________________
แนะนำตัวละคร
[มิโดริยะ อิซึคุ]
“ผมจะต้องเป็นเหมือนคุณให้ได้ครับออลไมท์!!”
ออลมไมท์ : พยายามเข้าละหนุ่มน้อยมิโดริยะ!
บาคุโก : หน่อยแก! อย่าได้ใจให้มันมากนักนะ! อันดับ1คือฉันต่างหาก!
อุรารากะ : อื้อ! มาพยายามกันนะ!
โทโดโรกิ : งั้นเหรอ..นายเนี่ยยังคึกเหมือนเคยนะ
[บาคุโก...... ไรวะ!?
“แสรด!!!!!!!! ONZ”
Mekar : โทษๆ หยิบผิดรูป =o=)!
ชายนิรนาม : Shi-ne!!!!!! •=•)!!!
[บาคุโก คัตสึกิ]
“เจ้าบ้า!! ไม่ว่าแกจะมีพลังอะไรก็ไม่มีทางเหนือกว่าฉันหรอก!!”
มิโดริยะ : คัตจังน่ารักจังเลย~~! (ยิ้มราวกับคนบ้า)
ออลไมท์ : ..สาวน้อยบาคุโกเพลาลงหน่อยสิ!
อุรารากะ : แล้วทำไมเดกุคุงถึงได้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ละ!?
คิริชิมะ : ยัยบาคุโก ไหงต้องประกาศศึกกับมิโดริยะทุกครั้งที่เจอกันด้วยละ!?
[ออลไมท์]
“ไม่เป็นไรแล้วละ ทำไมนะเหรอ? เพราะฉันมาแล้วยังไงละ!”
มิโดริยะ : เท่จังเลย!
อุรารากะ : ว้าว! ว้าว!
บาคุโก : เฮอะ! ระวังตัวไว้ให้ดีละ! เพราะฉันจะก้าวข้ามคุณ!
โทโดโรกิ : ภาพสวยดีนิ แล้วไปถ่ายยังไงละนั้น?
[ออลฟอร์วัน]
“..อัตลักษณ์ของเธอต้องฝึกฝนเองสินะ? มันไม่จำเป็นต่อโทมุระ..”
[?????]
“ไงกระจกของฉัน แต่พอมาส่องดีๆแล้วนี้มันกระจกดำสินะ!”
[ชิการาคิ โทมูระ]
“ฉันจะทำลายสังคมเน่าเฟะนี้ให้สิ้นซาก...ไอพวกจอมปลอม!”
******************************************************
ไง! ไรท์ที่คนไม่รู้จักคนเดิมเพิ่มเติมคือลบนิยายไปมากกว่าครึ่ง เดกุเรื่องนี้บ่เป็นวินเลินแต่อย่างใด แล้วก็ไม่มีOCขี้โม้พลังระดับแมรี่ซูนะ
รูปเดกุหล่อไหม?
พึ่งกลับไปดูMy hero academiaพากย์ไทยของTrueมาสดๆร้อนๆเลยคึกหนัก เดกุเอ๋ย Ficนี้นายจะไม่ตูดบานแน่นอน! ขนาดมีหญิงมาชอบยังเป็นฝ่ายโดนจับกด...
พอไปดูมาใหม่เหมือนได้รู้เรื่องที่มองข้ามไปหลายๆอย่างหรือบางประโยคมันตราตรึงใจ เลยมีกำลังใจมาแต่งFicนี้
ความคิดเห็น